Οικονομία

Προϋπολογισμός καθησυχασμού, όχι αναγκών

Λέγεται ότι παράνοια είναι να κάνει κανείς το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένει διαφορετικά αποτελέσματα. Εάν ισχύει αυτό, τότε τα επιχειρήματα από τον υπουργό Οικονομικών της Βρετανίας Τζέρεμι Χαντ ότι με περικοπές θα υπάρξει ανάπτυξη μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν τρελά. Ο Χαντ επέμεινε κατά τη διάρκεια της ωριαίας ομιλίας του για τον προϋπολογισμό ότι οι πολιτικές του λειτουργούσαν ενώ δεν λειτουργούν. Είναι έκπληξη που οι ψηφοφόροι δεν τον ακούν; Το ακροατήριο στην ομιλία του Χαντ στο Κοινοβούλιο όμως τον υποστήριξε.

Το σοκ της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, μετά από αυτό της πανδημίας, έδωσε την ευκαιρία να διορθωθεί μια διαλυμένη κοινωνία. Αλλά το Συντηρητικό Κόμμα έχει ασχοληθεί περισσότερο με τις φράξιες παρά με τη μεταρρύθμιση του βρετανικού κράτους. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ αυξήθηκε αργά σε μια εποχή που υπάρχουν όλο και πιο δυνατές εκκλήσεις για την αντιμετώπιση της φτώχειας, την αντιμετώπιση μιας γηράσκουσας κοινωνίας και την επένδυση στην πράσινη μετάβαση. Αντίθετα, η κυβέρνηση θα δανείζεται περισσότερο – και θα ξοδεύει λιγότερα. Η πρόταση του Χαντ για αναζωογόνηση της οικονομίας είναι να μειωθούν οι δημόσιες επενδύσεις κατά 20 δισεκατομμύρια λίρες περισσότερο από ό,τι είχε προγραμματιστεί τον περασμένο Νοέμβριο.

Το ακριβώς αντίθετο χρειάζεται. Η Βρετανία απαιτεί μια στροφή προς μια παρατεταμένη περίοδο ανάπτυξης επενδύσεων – για να αυξήσει την παραγωγικότητα και το βιοτικό επίπεδο. Η διάσημη ερώτηση του Ρέιγκαν «Είσαι καλύτερα τώρα από ό,τι ήσουν πριν από τέσσερα χρόνια;» στοιχειώνει τους Συντηρητικούς καθώς πλησιάζουν εκλογές. Τα νοικοκυριά, λέει το Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Μελετών, θα είναι σε χειρότερη κατάσταση κατά μέσο όρο.

Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Κέιρ Στάρμερ επέπληξε δικαίως τους Τόρις. Ωστόσο, ο προϋπολογισμός αφορούσε επίσης το να στρώσει παγίδες στον ίδιο τον ηγέτη των Εργατικών σε μια προσπάθεια να χαρακτηριστεί η αντιπολίτευσή του ως άχαρη. Μια νέα κυβέρνηση των Εργατικών χρειάζεται ένα δημοσιονομικό πλαίσιο που θα δίνει προτεραιότητα στις υψηλές και σταθερές δημόσιες επενδύσεις, εστιασμένες στις ανάγκες των ψηφοφόρων. Μια εποχή τελειώνει στη βρετανική πολιτική σκηνή και όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό τόσο το καλύτερο. Οι Εργατικοί πρέπει να βρουν κάτι ουσιαστικό για να αντικαταστήσουν αυτή την εποχή (των Συντηρητικών), για χάρη όλων μας.

To Top