Fetching weather...

Τα αναψοκοκκινισμένα μάτια του Γκέιμπριελ

Τα αναψοκοκκινισμένα μάτια του Γκέιμπριελ

Τα αναψοκοκκινισμένα μάτια του Γκέιμπριελ

Ο Παναθηναϊκός AKTOR πέτυχε μια επική ανατροπή και ο Βασίλης Σκουντής σχολιάζει τα όσα απροσδόκητα, αλλοπρόσαλλα και αλλόκοτα συνέβησαν, προεξάρχοντος του Νοτιοσουδανού σέντερ που άλλαξε το τσιπάκι του στην ανάπαυλα.

Κατά βάσιν και κατά βάθος, που λέτε, το μπάσκετ, ενώ φαίνεται περίπλοκο είναι ένα απλό άθλημα: απλό μέσα στην περιπλοκότητα του και περίπλοκο μέσα στην απλότητα του, ενίοτε δε και μέσα στην απλοϊκότητα του!

Δεν κυριεύθηκα βραδιάτικα από τάσεις αμπελοφιλοσοφίας, απλώς αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα από την επιστροφή του Παναθηναϊκού AKTOR στην κανονικότητα του, που κι αυτή πάντως υπήρξε εντελώς ακανόνιστη!

Και αυτό το οξύμωρο σχήμα ισχύει, διότι με όλα όσα συνέβησαν (από την οβιδιακή μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού μέχρι το ταξίδι του από την Κόλαση στον Παράδεισο, από την αποβολή του Εργκίν Αταμάν μέχρι την επική ανατροπή και από τις αποβολές φιλάθλων μέχρι τη… νεκρανάσταση του Γουένιεν Γκέιμπριελ), ε, διάβολε, δεν λες κιόλας πως επρόκειτο για ένα φυσιολογικό και κανονικό ματς!

Αλλοπρόσαλλο και αλλόκοτο

Τουναντίον υπήρξε ο ορισμός του αλλοπρόσαλλου και η επιτομή του αλλόκοτου!

Το μπάσκετ λοιπόν είναι κατά βάσιν και κατά βάθος ένα απλό άθλημα και των Πράσινων τους πήρε λίγο παραπάνω χρόνο για να το συνειδητοποιήσουν, ώστε να αλλάξουν το τσιπάκι τους και να μεταλλαχθούν από μια ομάδα που η Ζαλγκίρις την έκανε ό,τι ήθελε σε μία η οποία σκόρπιζε τον τρόμο!

Μπάτε σκύλοι κι αλέστε!

Οι Αμερικανοί έχουν λανσάρει την αποφθεγματική ρήση «Defense is the name of the game» και ο Παναθηναϊκός ο οποίος επί είκοσι συναπτά λεπτά προσπαθούσε και μάλιστα κατάφερε χωρίς κόπο να επιβεβαιώσει την παροιμία που λέει «μπάτε σκύλοι κι αλέστε κι αλεστικά μη δώσετε», στριμωγμένος στα σχοινιά, απέχοντας είκοσι πόντους από τους Λιθουανούς και αιωρούμενος μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας πήρε έστω και καθυστερημένα πρέφα το τι έπρεπε να κάνει.

Αν το έκανε;

Ναι και μάλιστα αριστοτεχνικά!

Να λοιπόν που γίναμε κομματάκι NBA: το εννοώ αυτό διότι οι επτάκις πρωταθλητές Ευρώπης, βαδίζοντας στα χνάρια των σεσημασμένων (για τα τρομερά comeback τους) Κλίπερς, πέτυχαν κι ελόγου τους μια επική ανατροπή της τάξεως των 37 πόντων!

Ναι, μα τον Θεό, σε αυτό το μέγεθος έφτασε η ολική επαναφορά τους, καθώς από το -20 (31-51) με όχημα έα σερί 21-0 έφτασαν στο +17 (89-72) για να κάτσει εντέλει η μπίλια στους 13.

Ο Αταμάν «αγοράζει» και το θαύμα!

Θαύμα;

Ε όχι δα, απλώς οι οικοδεσπότες που σε ολόκληρο πρώτο ημίχρονο αγρόν ηγόραζαν στην άμυνα και επέτρεπαν στους φιλοξενούμενους να σουλατσάρουν ανενόχλητοι, να σκοράρουν με απανωτά layup και συνάμα να τους βγάζουν τα συκώτια, αποφάσισαν να παίξουν κανονικό μπάσκετ.

Εάν αυτό το κανονικό μπάσκετ συνιστά θαύμα, ο Αταμάν (ερήμην του οποίου συντελέσθηκε η ανατροπή) το αγοράζει και θα πει κι ένα τραγούδι!

Όταν ο Τούρκος προπονητής έλαβε την απανταχούσα (της τρίτης τεχνικής ποινής και της παρελκόμενης εξόδου του από το γήπεδο) έφυγε σηκώνοντας τις γροθιές του για να δώσει το έναυσμα όχι μονάχα στον κόσμο, αλλά και στους παίκτες του…

Το «βαμμένο» της… αμαρτίας!

Εκείνη τη στιγμή οι Πράσινοι είχαν μειώσει στο -8 και όταν ο ωσεί παρών (και συνάμα υπαίτιος για πλείστα όσα αμυντικά δεινά στο πρώτο ημίχρονο) Γκέιμπριελ σκόραρε για να δώσει στην ομάδα του το πρώτο προβάδισμα της από την αρχή του ματς (71-70) ήταν φως φανάρι πως το έργο είχε αλλάξει και η Ζάλγκιρις την είχε βάψει!

Επίτηδες χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη διότι σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο οι λεγάμενοι έκαναν πάρτι στο λεγόμενο «βαμμένο» (της ρακέτας) του Παναθηναϊκού έχοντας 18/22 δίποντα, ενώ την ίδια στιγμή οι Πράσινοι αντιπαρέβαλαν 2/17 τρίποντα, έχοντας εκκινήσει με 0/10 προτού σπάσει το ρόδι της ατζαμοσύνης ο Κέντρικ Ναν σκοράροντας για το 29-38 .

Το τρίποντο έναυσμα του Ναν

Και για τη γούνα του σούπερ σταρ του Παναθηναϊκού και οιονεί MVP έχω ράμματα: το τρίποντο που σκόραρε στην εκπνοή της τρίτης περιόδου για να μειώσει τη διαφορά στο -10 (60-70) υπήρξε αναμφίβολα το έναυσμα της μεγάλης αντεπίθεσης και πάει λέγοντας.

Στις 3 του περασμένου Δεκεμβρίου κόντρα στη Μπαρτσελόνα ο λεγάμενος είχε βάλει τρία από δαύτα, μάλιστα τα δυο τα εξακόντισε από το κέντρο του γηπέδου…

Χθες έβαλε ένα τέτοιο, που όμως ήταν αρκετό για να σαλπίσει την επίκρουση και από εκεί και πέρα γαία πυρί μειχθήτω!

Ο μαγικός ζωμός του Αστερίξ

Οι Πράσινοι «έφαγαν» 51 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και 25 -κι αυτούς με το ζόρι- από εκεί και πέρα, συνειδητοποιώντας ότι είχαν σφίξει τα γάλατα και έπρεπε να βρουν ένα μαντζούνι ή να πιουν τον μαγικό ζωμό του Αστερίξ!

Αυτόν φαίνεται ότι όχι απλώς τον ήπιε, αλλά τον κατάπιε μονορούφι ο Γκέιμπριελ, ο οποίος εμφανίσθηκε από το πουθενά και άλλαξε όλη την εικόνα του εαυτού του και συλλήβδην του Παναθηναϊκού για να γίνει ο «unsunghero» της διθυραμβικής μετάλλαξης.

Ένας «άψαλτος ήρωας», μαθές, διότι όταν πλέον ολοκληρώθηκε το ματς και ο κόσμος αποθέωνε τον Ναν με το σύνθημα «MVP, MVP» κατά βάθος όλοι ήξεραν ποιος ήταν αυτός που γύρισε τον διακόπτη…

Τα αναψοκοκκινισμένα μάτια του Γκέιμπριελ

Ναι, ασφαλώς και ο Ναν που ξαναγύρισε στη συνηθισμένη ταρίφα του (26 πόντοι) και ο Κώστας Σλούκας με την κεκτημένη (από το δευτεριάτικο ντέρμπι) ταχύτητα και ο ως είθισται πανταχού παρών Χουάντσο Ερνανγκόμεθ έπαιξαν καταλυτικούς ρόλους στο αναποδογύρισμα της παρτίδας, αλλά, διάβολε, αυτός που έδωσε το σύνθημα και έκανε τη διαφορά από ημίχρονο σε ημίχρονο ήταν ο Νοτιοσουδανός σέντερ με τα αναψοκοκκινισμένα μάτια!

Εάν δεν είχα παρατηρήσει πως τα μάτια του ήταν κόκκινα από την αρχή του αγώνα, θα έλεγα ότι πήραν αυτό το χρώμα από την έξαψη η οποία τον κυρίευσε μετά την ανάπαυλα, αλλά, όπως λένε και οι Αμερικανοί, «είναι κρίμα κι άδικο ν’ αφήνεις μια λεπτομέρεια να σού χαλάσει μια όμορφη ιστορία»!

Η αποψινή ιστορία του Γκέιμπριελ δεν ήταν απλώς όμορφη, αλλά υπέροχη: τόσο απροσδόκητα υπέροχη και τόσο υπέροχα απροσδόκητη που μπορεί κιόλας να αλλάξει τα δεδομένα και να μην βάλει σε παραπανίσια έξοδα τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο!

Το καμουφλάζ και το κατεπείγον

Σε κάθε περίπτωση ένας τέτοιος Γκέιμπριελ (15 πόντοι με 7/8 δίποντα και 1/4 βολές, οκτώ ριμπάουντ, μία ασίστ, ένα κλέψιμο, τρεις τάπες και κανένα λάθος σε 33 λεπτά και 43 δευτερόλεπτα) δίνει στον Αταμάν την ευκαιρία, ίσως και την πολυτέλεια να αγοράσει χρόνο (μολονότι υπάρχει η διαδικασία του κατεπείγοντος ενόψει του Final 8 του Κυπέλλου) και να αναπληρώσει κατά το μάλλον ή ήττον τα μεγάλα κενά του Ματίας Λεσόρ και του Ομέρ Γκιούρτσεβεν, αρκεί να πρόκειται για ένα καμουφλάζ διαρκείας και όχι για αντικατοπτρισμό στην έρημο!

Λες και του έβαλαν νέφτι στα σκέλια (SIC) στην ανάπαυλα, ο Γκέιμπριελ εμφανίσθηκε ως ένας άλλος παίκτης και μάλιστα έδωσε από την πρώτη στιγμή (στο δεύτερο ημίχρονο) τον τόνο που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός και στις δυο άκρες του γηπέδου…

Τα αναχώματα και η ασφυξία

Απέναντι σε μια ομάδα η οποία προϊόντος του χρόνου πανικοβαλλόταν ολοένα και περισσότερο και ένιωθε ασφυξία, οι Πράσινοι έκλεισαν τους διαδρόμους σήκωσαν τα αναχώματα και δεν άφηναν να περάσει (όχι ο Γουόκερ, ο Μπιρούτις και ο Φρανσίσκο ως δημιουργός, αλλά) ούτε κουνούπι!

Έσφιξε η άμυνα, πήρε μπρος η επίθεση, τσιτώθηκαν οι παίκτες που ένιωσαν να κεντρίζεται ο εγωισμός τους και μ’ αυτά και μ’ εκείνα, αποδεικνύεται ότι εντέλει το μπάσκετ είναι απλό…

Πολύ απλό!

Διαβάστε Σχετικά